Czarne oliwki faszerowane serem feta i suszonymi pomidorami

Kiedy z Prowansji wracałem, na przejściu granicznym w Gubinie się zatrzymując w pewnej restauracji i popierdując zdrowo po zapewne kilkudniowym de volai’u Teściowa powiedziała.
- No popatrz żesz kurwa, dwa tygodnie w tej francy – mając na myśli południowy region Francji czyli Prowansję – zgagi nie miałam, a tu jeden de volai i zaraz kwasem żołądkowym zaleje tę restaurację do gruntu.
Dwa tygodnie nie jedliśmy mięsa ze zbawiennym skutkiem, słońcem i humorem...
Wszyscy czuliśmy się wybornie na diecie oliwko-pomidorowo-bagietkowo-winnej w La Londe de Maures. Małym miasteczku, jednym z najbardziej na południe wysuniętych, obok kapitalnie z lotu ptaka wyglądających „salinas” (pozyskujących sól z wody morskiej).
Byłem przekonany, że znam smak oliwek, kiedy nie wybrałem się na prowansalski rynek.
Z czosnkiem, kozim serem, z ziołami prowansalskimi, tymiankiem, rozmarynem - który rośnie przed domami jak żywopłot - z anchois, ostrą papryką chilli.

Pachnąca bagietka maczana w oliwie, w towarzystwie oliwek z ziołami, rozgania szare chmury i dzień najbardziej czarny kolorami skrapia jak najlepszy sos.

Oto przepis na przeganianie chmur, na chwytanie rąbka nieba.
Pół litrowy słoik oliwek czarnych wrzucamy na durszlak. Potrząsamy, aby wytrzebić wszelakie płynności.
Do miseczki wrzucamy 200 gramów sera typu feta, rozdrabniamy widelcem.
6 suszonych pomidorów - które są mokre - drobno kroimy i dodajemy do sera.
Wyciskamy do tego 2 ząbki czosnku.
Dodajemy łyżeczkę ziół prowansalskich, które, jeśli nie wiecie, są w większości robione w Polsce. Nie ważne. Smakują równie dobrze jak oryginalne – cokolwiek to znaczy.
Napełniamy farszem wydrylowane oliwki malutką łyżeczką.
Wrzucamy do pozostałego po suszonych pomidorach oleju uzupełniając oliwą z oliwek.

Proste (choć nieco czasochłonne) niebo w gębie podawane z grzankami z masłem bazylikowym.
Smacznego