Malezja

Kocham każdą sekundę życia, wypełnioną smakiem i zapachami.
Kocham kochanie pod każdą postacią i w każdym miejscu.
Najważniejszy jest smak.
Dupsko może brodzić w kałuży, byleby odpowiednie części ciała były w odpowiednich miejscach.
Zboczone?
No to jestem zboczony.
Jestem psychopatycznym Hanibalem Lecterem, który chętnie posmakowałby waszego mózgu gdybyście mu na to pozwolili.
W końcu to wasz mózg.
Jakiś „meloman” nut, wygrywanych na moim blogu, postanowił sprawdzić surrealistyczną naturę naszego życia.
Zaprosił do Malezji
Zapewnia noclegi, wyżerkę, transport a nawet sprzęt fotograficzny, którego mi brak, a co najważniejsze – miejsca, które zna od kilkunastu lat niedostępne nawet dla National Geografic – jak się wyraził.
Nie może się człowiekowi nic bardziej beznadziejnego zdarzyć jak niemożność skorzystania z takiej okazji.
Chcę tam jechać, pisać, fotografować.
Ktoś zapewne zada pytanie, rzuci bezwiednie, że przelot samolotem to nie taki duży koszt, że można pożyczyć pieniądze choćby i od teściowej.
Prawda niejaka w tym tkwi, ale kiedy się nie posiada środków na pokaźnej wielkości szynkę na niedzielny obiad, to zgoła 6 tysięcy złotych polskich może przyprawić o zawrót głowy.
Po drugie, o ile było jakieś pierwsze, dobrze by było mieć jakiegoś sponsora, który użytek by niejaki zrobił z tego – co zamierzam z tak odległego miejsca przywieźć.
Na blogu – ktoś powie – zamieszczałbyś opowieści o kuchni Malezyjskiej ciesząc się dziesięcioma czy dwudziestoma komentarzami.
Nie powiem, że to nie jest złe, bo kocham moja małą grupkę zacnych gości, co utrzymują mnie w przekonaniu, że zamiast oglądać seriale, powinienem gotować, piec i siekać.
To mnie – szczerze powiedziawszy – jako tako utrzymuje przy życiu.
Ale gna mnie gdzieś dalej, chce poznawać świat przez kuchenne drzwi, poznając stojących za tymi drzwiami ludzi, ich kulturę, ich myśli, marzenia, tęsknoty, kolory życia na patelni usmażone.
Chciałbym być kulinarnym emisariuszem jednoczącym ludzi przez ich kuchnię, przez ich smaki. Chciałbym być jak Anthony Bourdain, pośrednikiem w międzynarodowym zjednoczeniu odmienności zawartej w religii smaków i potraw.
I jak śmiesznie to brzmi wierzę, że znajdzie się ktoś, kto mi to umożliwi.
Bo wierzę w dobry smak, dobre potrawy czynione przez dobrych ludzi.
A dobrzy ludzie to sól ziemi jakkolwiek abstrakcyjnie to może w tym momencie zabrzmieć.

p.s. tekst od sponsora z Malezji – (bez korekty, interpunkcji, itp.)
Szanowny Panie Bareya,
Nazywam sie  [Nazwisko Usuniete Na Zyczenie Sponsora], jestem wlascicielem firmy informatycznej (---Nazwa Firmy---).
Jako jeden z nielicznych reprezentantow obywateli Polski w Malezji i Tajlandii,
gdzie mieszkam od 15 lat, sledze z zainteresowaniem wydarzenia w moim
rodzinnym kraju, zwlaszcza ciekawe i istotne zjawiska w sieci
Internetowej.
Zauwazylem, ze ostatnio coraz dojrzalszy staje sie Panski blog
kulinarny Nalesnikiem-Do-Nieba.
Jest to fakt niepodwazalny, szczegolnie, gdy Pana impomujacy zbior
ciekawych artykulow kulinarnych i nie tylko, zostal zauwazony i
opisany na lamach ugotuj.to, ktore jest dzieckiem gazeta.pl

W zwiazku z powyzszym, przyszedl mi do glowy pewien pomysl, ktorego
realizacja ma duze szanse powodzenia.
Moja firma niniejszym oferuje Panu sponsoring 1-2 tygodniowego pobytu
w Malezji i Tajlandii, pokrycie wszelkich kosztow podrozy na terenie
Poludniowo Wschodniej Azji, zakwaterowania, wyzywienia i innych
powiazanych wydatkow.

Czego oczekujemy od Pana?
1. Dane osobowe (nazwisko, imie, adres, numer paszportu, telefon
komorkowy), dla ulatwienia i przyspieszenia wymiany informacji,
2. Bezpiecznego przylotu do Malezji na wlasny koszt (liczymy na to, ze
znajdzie Pan lokalnego sponsora biletu powrotnego z Warszawa, Polska
do Kuala Lumpur, Malezja).
3. Opublikowania kilku artykulow kulinarnych lub podrozniczych /
fotoreportazu z Malezji i Tajlandii, ze skromna wzmianka o (---Nazwa Firmy---)
jako sponsorze.

Mamy nadzieje, ze w Polsce rowniez znajda sie sponsorzy,
zainteresowani Pana talentem i unikalnym podejsciem do pisania,
ktorzy chetnie pokryja koszty biletow lotniczych, w zamian za rozsadna
ilosc materialow reporterskich i wysokiej jakosci fotografii.

Firma (---Nazwa Firmy---) blisko wspolpracuje z polska ambasada, wiec moglibysmy
nawet zorganizowac wieczorek kulturalny dla pracownikow ambasady i
nielicznego grona Polakow w Malezji, z polskimi i nie tylko daniami
przygotowanymi przez Pana Bareye, na malezyjskiej i tajlandzkiej
glebie.