Hoppin’ John – szczęśliwy ryż

To danie jest niewątpliwie pochodzenia afrykańskiego. Dotarło na Karaiby z falą niewolnictwa.
Nikt nie bardzo wie skąd pochodzi jego nazwa.
Każdy mieszkaniec Karaibów uważa, że posiada własną oryginalną wersję mieszanki ryżu z czarną fasolą.
Sądzi się, że zjedzenie tego dania w Nowy rok przynosi szczęście gdyż jest tak syte, że zapewnia na długi czas brak odczuwania głodu.
W pierwotnej wersji nie szczędzono w nim boczku, czy smacznych świńskich policzków.
W „nowoczesnej” wersji można w ogóle pominąć mięso bez wyraźnej szkody dla tego znakomitego dania. Doskonale smakuje z mięsem mielonym usmażonym w drobne „grudki” oraz czerwoną papryką i cebulą, ale to już nieco inna para kaloszy stojąca na meksykańskim lądzie.
Nie przypominam sobie żadnego dania, które bym jadał w dzieciństwie z wyrazistą porcją ryżu.
Pamiętam go w zupie pomidorowej, choć najczęściej była z makaronem.
Może mój Dziadek, który różne prawdy ostateczne czasami wypowiadał mówiąc na przykład, że: „żółta rasa zaleje świat” – i z tego powodu ryżu nie tolerował jak wszelakiej narzucanej mu „masówki”, czerwonej czy żółtej - obojętnie.

Nie wiele, zdaje się pomylił, ale nie mi dywagować, kiedy „euro” zamieni się „eurazjo”.
Chyba nie za mojego życia.
Mam taką nadzieję.

Z ponad ośmiu tysięcy odmian ryżu wyróżnić można trzy odmiany ze względu na długość ziarna.
- Ryż okrągło ziarnisty, prawie tak samo długi jak gruby (4-5 milimetra długości, 2,5 szerokości). Zawiera dużo skrobi i klei się po ugotowaniu. Taki ryż można spotkać w Camargue (Prowansja), we Włoszech i Hiszpani.

- Ryż półdługi (5-6 milimetrów), również zawiera wiele skrobi i klei się po ugotowaniu. Jest tani.
- Ryż długi (6 milimetrów i więcej) jest cienki i zawiera inną skrobię niż dwie powyższe odmiany.
Po ugotowaniu jest sypki, nie skleja się. Największym producentem tego ryżu są Stany Zjenoczone, Tajlandia, Surinam, Madagaskar i Francja.
Istnieje też odmiana azjatycka, ryż lepki (oryza glutinoza), barzo ceniony przez ludy wschodnie, które robią z niego placki i kluski.
Z ryżu robi się sake – alkohol ryżowy, wykorzystując do tego omiane ryżu górskiego, bogatego w związki azotu.
Ryżowe żółte wino, "mai koalo" Chińczyków, bywa aromatyzowane kwiatami lub owocami.
Z okrągłych lub łamanych ziaren otrzymuje się dietetyczne mączki, skrobię i krochmal.
Mąka ryżowa nie nadaje się o wypieku chleba, ponieważ nie rośnie.
Z ryżu otrzymuje się również, olej, ocet, w kosmetyce – puder, papier, plastik i klej.
Dziki ryż, obecny w sprzedaży to owies bagienny, "zizania aquatica" znany już przez Irokezów – Indian Ameryki Północnej i niezwykle przez nich ceniony.
Niestety, najtańszy rafinowany ryż wzbogaca się obecnie syntetyczną witaminą B1.
Postęp i technika naszej cywilizacji zdają się pchać jej zdezelowane koła do całkowitego rozkładu.
Na szczęście jeszcze nie dziś.

Hoppin’ John - dla 4 osób

• 750 ml bulionu z kurczaka
• 1 duży pomidor (250 g) 
• 1/3 szklanki szczypiorku
• 1 zielona papryczka chili
• 2 łyżeczki świeżych liści tymianku
• 1 liść laurowy
• ½ łyżeczki kurkumy
• 12 ziaren pieprzu czarnego
• 1 ¼ szklanki białego ryżu długoziarnistego (250 ml)
• 4 plastry usmażonego boczku wędzonego.
• 1 puszka czarnej fasoli
• sól do smaku 

1. Zagotuj w garnku bulion i dodaj pokrojone drobno: pomidor; cebulę, chili, tymianek.
2. Dodaj kurkumę i liść laurowy. |
3. Gotuj dwie minuty.
4. Dosyp ryż i gotuj na małym ogniu 15 minut.
5. Pomieszaj od czasu do czasu.
6. Do ryżu dodaj wcześniej usmażony boczek pokrojony w małe kawałki, fasolę i gotuj jeszcze 5-10 minut. 
7. Ryż powinien wchłonąć cały płyn.
8. Posól do smaku.

p.s. Zamiast boczku można użyć wędzonej szynki lub obejść się w tym daniu zupełnie bez mięsa.
Smacznego