Królik, bezkarkówka, jego żona i pasztet w barze

Od kiedy wizja "fantastyczna" własnego baru "tapas" mnie nawiedziła i wirtualnych Klientów żem zdobył całkiem sporo; i nie tylko wirtualnych, bo przy każdej okazji, spotykając przyjaciół, prawie im i ględze, wizję im zdaniami podrzędnie złożonymi próbuje unaocznić, a oni - sądząc po minach - całkiem szczerze, życzą mi powodzenia dając nadzieję, że kasa w barze pod koniec dnia niekoniecznie stała by pusta.
Szukam od jakiegoś czasu dań, które nadały by się na małe przekąski, zdolne największego kulinarnego zombie przekształcić w zdrowego entuzjastę "małych dań", spotkań z przyjaciólmi i rozmów do późnej nocy, ale co mi tam zombie jak do baru "bezkarkówka" wtoczyć się może i wtedy na wyżyny trzeba się wznieść będąc na wykładanej kafelkami podłodze.
- Szeeeeeeef.
- Tak?
- Na dziewiątej "bezkarkówka. 
Do baru wchodzi człowiek , który musi się nieco obrócić aby zmieścić się w drzwiach.
Przez moment pomyślałem, że jakiś zaszczyt mnie spotkał i to sam Arnold Schwarzenegger.
Niestety nie.
Ten jest większy i nie posiada broni - tak nieodłącznej w przypadku Arniego. Sam jest bronią, wystarczy, że się wywróci na ziemię.
Macham mu z za baru, dając znak, że mam zamiar go obsłużyć.
- Ty, gruuubyyy.
To chyba do mnie..
- Co podać miły panie? Dla wyjątkowych gości znajdzie się nawet whisky.
- Dawaj szklane i zimnłom colę. Tylko zimnłom mówię.
- 12 letnia szkocka z colą. Przecudny wybór drogi panie. Kiedyś piłem dziesięcioletnie Bordo z sokiem jabłkowym. Pychota.
- Wolę łyski.
- A ja widelce.
- Co?
- Wielce, wielce lubię łyski.
- Bolek tu był i mówi, że płacić nie będziesz.
- No jak się ma bar to płacą Tobie.
- Zresztą nie ważne. Płacić nie chcesz a łatwopalny lokal masz - gruby.
- Zjedzmy coś drogi kolego, może pasztetu?
- Nie, kolego, nie, kolego. W zęby dać, mogę dać co?
- W palnik, dajmy, w palnik - lepiej się rozmawia. Jeszcze łyski, bo widzę, że suszarnia dzisiaj jak diabli.
- No żeśmy z Bolo dali, tak dowalili, że ja miałem jazdę jak ch....
- Zawodowo. I pasztecik na kaca proszę. Ten smak zagłuszy wszystkie Twoje troski i kaca pogna gdzie rosjanie zimują.
- No-kurwaa-właśnie. Lej i nie gadaj tyle.
- Na kaca lepsze rzeczy gładkie, których żuć nie trza.

Zwykły pasztet z królika zapiekany w kąpieli wodnej w piekarniku

- To fakt. A co to?
- Mieszanina królika ze świnią.
- Łoboże.
- Nie pomoże - a to, tak.
- Tylko to czarne wy...dol mi tu z tego.
- To czarne to porzeczki karmelizowane w brązowym cukrze muscowado i gotowane w najlepszym occie winnym z Modeny. Utniesz mi łeb jak ci to nie posmakuje.
- Jaja ci urwe i do łba wsadzę.
- Chyba przeczucie, że mnie kto tak zacny odwiedzi bo kupiłem do tego dania - wyobraź sobie - wielki kawałek boczku, który 5 godzin piekłem z liśmi laurowymi i jałowcem w temperaturze 70 stopni. Przeszło to wszystko do mięska. I olej rzepakowy go nakarmił swoim dobrodziejstwem, pieprz nadał nieco pikantności.

Zwykły pasztet z królika ze chrupiącą skórką.

Został zapieczony mimo nawoływania do wodnych kąpieli

Pokroiłem ten boczek w grube plastry a następnie królika zacnego zmasakrowałem tasakiem dzieląc go na kilka części.
Jep, jep, jep.
O tak.
Zachlastałem biedaka. Octem balsamicznym podlałem, dodałem po 5 ziarenek: pieprzu, ziela angielskiego i jałowca.
Trzy dni to w lodówce czekał aby potem takiego gościa jak ty móc uraczyć smakiem.
- Królik? Gruby, ci na "musk" już padło.
- Gotowałem go w tej marynacie 90 minut. Oddzieliłem mięso o cieniutkich kości. Trochę go zeżarłem bo trudno takiej zacności do pyska nie włożyć ze szkodą - jak mówisz - dla mej tuszy.
Całego bym przetrącił ale jak robię pasztet, to pasztet.
Garść szałwi, tymianku i rozmarynu w to poszło, cebula zrumieniona na maśle, czosnek.
- Wiesz, że od czosnku pała staje jak w ruskim czołgu - rzucam kłamliwie.
- No Gruby ma się rozumieć.
- Upiekłem to ustrojstwo, jedno w kąpieli wodnej drugie bez aby skórkę chrupiącą od góry zapodać. Skosztuj a ja już na zaplecze zasuwam, aby Bolo mógł posmakować i jego szanowna małżonka.

Pasztet próbuje szpanować dodatkami z porzeczek i octu balsamicznego

oraz jabłkowym chrzanem

- A ty skąd wiesz, że on ma małżonke szpiegu jeden?
- No taki przystojniaczek jak Bolo nie może nie mieć swojej "pani".
- Bystrzacha z ciebie grubcio wiesz?
- Eee tam bystrzacha. Gotować lubię, ludzi kurwa lubię, wiesz.
- Dobry ten Twój pasztet i te czarne kurestwo też niezłe.
- Noooo, najlepsze do pieczystego. Weź jeszcze porcyjkę i cydru ci poleje to dopiero kac ci w dupsko pójdzie i zapomnisz, że ci dynia pulsuje jak serce po maratonie.
Takich klientów mi tu trzeba, men.

Pasztet pokrojony i udekorowany porzeczkami i sosem chrzanowym. Szałwia można usmażyć w maśle

i podać wraz z własnoręcznie skonstruowanymi "nadziewaczkami" do "tapas"

zrobionymi z kawałka korka do wina i wykałaczek.

- A mógłbym przyjść jutro z żoną?

Wersja dla żony

Lub dla kochanki

- I z kochanką, jak sobie życzysz.
- Paszteciku na wynos?
- No daj Gruby, lubię cię chłopie ale uważaj bo dać w ryja, moge dać.
- No dajemy w ryja. W tym barze wszyscy dają w ryja.
- Hłe, hłe, hłe. Gruby, ty jesteś abstrakcyjny.
- Tak, już mi ktoś o tym mówił. Ale trzeba jakoś żyć - co nie?
- Narka Gruby.
- Narka, men. I pozdrowienia, dla żonki.
- Spierdalaj, do jutra.
- Robi się.

W mojej wyobraźni nawet pasztet może być bronią i nie cofnę się przed żadnymi sztuczkami aby zyskać kolejnego miłego Klienta.

"Nabierajka" własnej roboty. Kawałek korka od wina, patyczki i sznurek.

Pasztet z królika dla nie wiadomo ilu osób

• 1 kg boczku
• 1 królik - 1.5-2 kg (zapomniałem zważyć dokładnie)
• 5 jaj
• 2 cebule
• 2 ząbki czosnku
• garść szałwi, tymianku i rozmarynu
• 5 ziaren pieprzu czarnego, jałowca, ziela angielskiego do boczku  i tyle samo do królika
• 5 liści laurowych
• sół i pieprz do smaku

Etap z długim pieczeniem boczku można pominąć mieląc go z królikiem. Wtedy użyłbym zapewne wędzonego.

1. Do szklanej żaroodpornej formy nalej trochę oliwy, połóż na dno 3 liście laurowe
   i po 5 ziaren pieprzu czarnego, ziela angielskiego i jałowca.
2.  Przekrojony ma dwie części boczek połóż na zioła. 
3. Piecz 4 godziny. 
4. Co godzinę przełóż boczek na drugą stronę.
5. Królika podziel na części, zalej szklanką octu balsamicznego, dodaj po 5 ziaren pieprzu,
   ziela angielskiego i jałowca. Boczek pokrój na grube plastry i dodaj do królika. 
6. Włóż do lodówki na 3 dni. Co jakiś czas zamieszaj zawartością.
7. Po 3 dniach przełóż mięso do garnka razem z marynatą i dodaj 0,5 litra bulionu. 
8. Gotuj królika z boczkiem 90 minut.
9. Zostaw w garnku w płynie do ostygnięcia na około godzinę.
10. Oddziel mięso od kości, od boczku oderwij napęczniałą skórę (mięso jest tak miękkie, że odchodzi łatwo od kości i można to zrobić bez problemu rękoma)
11. Do wywaru, w którym gotował się królik wrzuć na 1 minutę dwie bułki kajzerki.
12. Dodaj je do mięsa po odciśnięciu płynu.
13. Wrzuć posiekaną drobno szałwię, rozmaryn i tymianek.
14. Przesmaż na maśle dwie pokrojone drobno cebulę na złoto i dodaj do mielonego mięsa.
15. Dodaj 2 ząbki czosnku pocięte w cienkie plasterki i wrzuć 30 sztuk obranych z łupin pistacji.
16. Dodaj 5 jaj i dobrze wymieszaj masę.
17. Jedną foremkę upiekłem w kąpieli wodnej owijając ją papierem i folią spożywczą. 
18. Włączyłem piekarnik na temperaturę 170 stopni i piekłem pasztet godzinę.
19. Dwie foremki (17x13 cm) wypełniłem farszem i wstawiłem do rozgrzanego
    do 140 stopni z włączoną grzałką górną piekarnika i zapiekałem 40 minut.

Smacznego